Działania odwetowe Niemców 6.8.1944 r. nie zakończyły się wraz z zamordowaniem 36 obywateli Żywocic i okolicznych wsi. Kolejnych 17 osób aresztowano i przetransportowano do siedziby Gestapo w Cieszynie. Tak rozpoczęło się trwające wiele miesięcy śledztwo, które szybko pozwoliło powiązać Gestapo strzelaninę w gospodzie Isidora Mokrosza z oddziałem partyzantów „Strzały”. Z pierwszej grupy aresztowanych, wśród których nie było osób współpracujących z Kamińskim, dziewięć osób po ciężkim śledztwie w Mysłowicach zesłano do obozów koncentracyjnych Ravensbrück (kobiety) i Gross Rosen (mężczyźni). Do domu po wojnie wróciła tylko Anna Kiszkowa z Żywocic (ur. 1.11.1909 r.), życie straciła pozostała ósemka:
1) Chodura Karol z Żywocic (ur. 23.10.1917 r.)
2) Gabzdyl Marta z Żywocic (ur. 14.5.1926 r.)
3) Klimoszek Helena z Żywocic (ur. 15.7.1891 r.)
4) Klimoszek Józef z Żywocic (ur. 28.6.1927 r.)
5) Klimoszek Karol z Żywocic (ur. 15.9.1922 r.)
6) Klimsza Jan z Domasłowic Dolnych (ur. w 1905 r.)
7) Kożusznik Ludwik z Domasłowic Dolnych (ur. w 1908 r.)
8) Pasz Leon z Błędowic Dolnych (ur. 6.8.1922 r.)
Kolejne cztery osoby (także niezaangażowane w działalność partyzantów) aresztowano 11.8.1944 r. Trafiły do Policyjnego Więzienia Zastępczego w Mysłowicach, gdzie przeszły ciężkie śledztwo, a następnie do obozu koncentracyjnego Gross Rosen. Do domu po wojnie wrócił tylko Jan Kiedroń z Błędowic Dolnych (ur. 13.02.1893 r.). Życie stracili:
1) Baron Karol z Żywocic (ur. 12.8.1897 r.)
2) Holesz Józef z Żywocic (ur. 21.3.1905 r., członek żandarmerii pomocniczej Landwache, który patrolował Żywocice wraz z Józefem Wałoszkiem w nocy z 4 na 5 sierpnia, kiedy doszło do akcji partyzantów na gospodę Isidora Mokrosza)
3) Nowak Józef z Żywocic (ur. 13.2.1906 r.)
24.8.1944 r. w Karwinie Gestapo zatrzymało Julię Krótki (ur. 10.2.1886 r.), matkę zabitego podczas strzelaniny w żywocickiej gospodzie Antoniego Krótkiego, pseud. „Kowal”. Zesłana do KL Auschwitz, skazana na śmierć przez Johannesa Thümmlerna na ostatnim posiedzeniu policyjnego sądu doraźnego w obozie, znalazła się w grupie ponad 100 osób rozstrzelanych 6.1.1945 r. pod krematorium V w Birkenau. Prócz matki aresztowano też siostrę partyzanta Gertrudę Szebestę z Karwiny (ur. 16.3.1914 r., przeżyła KL Mauthausen) i jej męża Ernesta (ur. 17.10.1910 r., zginął 15.3.1945 r. w KL Gross Rosen). Niemcy dopadli również ojców innych partyzantów „Strzały” z Suchej Górnej – Karola Tyrlika (ur. 1.5.1893 r.) i Antoniego Paszka (ur. 15.5.1888 r.). Zostali zabrani bezpośrednio z szychty i rozstrzelani na terenie tej miejscowości 20.2.1945 r. wraz z dwoma innymi osobami – krawcem partyzantów Józefem Dudą z Suchej Średniej (ur. 19.4.1914 r.) oraz Wiktorem Urbanem z Suchej Górnej (ur. 11.9.1901 r.), który udzielał im schronienia. Życie udało się ocalić rodzicom partyzanta Pawła Jakubka z Oldrzychowic – Pawłowi (ur. 11.04.1891 r.) oraz Zuzannie (ur. 12.1.1896 r.). Byli jednak brutalnie przesłuchiwani (ich syn miał mniej „szczęścia”).
25.9.1944 r. aresztowano posiadającą III kategorię volkslisty rodzinę rzeźnika Franciszka Pawlasa z Żywocic, który wspomagał partyzantów „Strzały” (dostarczanie pożywienia, udzielanie schronienia), utrzymując jednocześnie przyjazne stosunki z hitlerowcami. Po brutalnym śledztwie cała piątka trafiła do KL Auschwitz, skąd po wojnie do domu po wojnie wróciła tylko jego żona Amalia Pawlas z córką Hildegardą. Zginęli:
1) Pawlas Bronisława (ur. 26.5.1924 r., pracowniczka poczty, informatorka oddziału partyzanckiego „Strzały”)
2) Pawlas Franciszek (ur. 29.8.1929 r.)
3) Pawlas Franciszek (ur. 22.8.1892 r.)
26.10.1944 r. zostały aresztowane kolejne trzy osoby mieszkające w Żywocicach, które wspierały działalność grupy Kamińskiego:
1) Mrózek Wanda (ur. 10.2.1919 r.)
2) Wałach Jan (ur. 21.1.1891 r., szewc pomagający partyzantom w naprawie obuwia)
3) Wałach Helena (żona szewca)
Każdej z nich udało się ocalić życie (choć Wanda Mrózek trafiła do KL Mauthausen-Gusen)
Osoby podejrzane o sprzyjanie partyzantom „Strzały” (czasem zasadnie, czasem bezzasadnie) mordowano bez sądów również w innych miejscowościach. Kilka dni po zabiciu 19.8.1944 r. w Łąkach partyzanta „Strzały” Jana Gawlasa pseud. „Hanysek”, w pobliskich Kaczycach znaleziono martwego niemieckiego żandarma. Niemcy powiązali te dwie sprawy i 8.9.1944 r. w Łąkach przeprowadzili akcję odwetową, wyciągając z domów i rozstrzeliwując na miejscu czterech nieposiadających volkslisty mieszkańców tej wsi polskiej narodowości:
1) Buryan Rudolf (ur. 1.5.1917 r.)
2) Smuż Franciszek (ur. 18.11.1916 r.)
3) Walek Antoni (ur. 17.1.1911 r.)
4) Widnic Karol (ur. 29.9.1910 r.)
Ladislav Popek Morderstwo Franciszka Smuża w relacji szwagra Jo leżoł w łóżku. Szwagier mój prawie śniodoł, bo wybiyroł se na szychte. Kole godziny pół piątej rano gdosik burzy na dwiyrze i woło: „Aufmachen!”. Odewrzyli my a tu widzimy szantarów. Do izby wloz Geiswinkler, w rynce dzierżoł pistolet-automat. W siyni stoł Heinrich, mioł flinte na ramiyniu. Na przodku na polu stoł jeden policaj a na zadku też jedyn. Francik przestoł jeść, cały zblod i nic nie mówił. Zaczón się trzęść, isto przeczuwoł, co se stanie. Godzinki odpión i położył na stole. Kludzili go na ceste ku Gawlasowi. My myśleli, że go pokludzą na posterónek. Ale se wrócili i szli ku Prómnym. Jakich 300 m od naszej chałupy, na Kołatkowym ziemnioczysku, zaroz za Karłem Popkym, słyszymy z automatu drrr… Zaroz my wiedzieli, że naszego Frańcika zastrzelili. Jak odeszli szołech se tam podziwać. Szwagra już tam nie było. Na ziymi leżoł kaszkiet skrwawiony, pełny mózgu (Za: Gehenna ludu w Łąkach nad Olzą, red. Józef Burek, Alojzy Walek, b.m. 1964). |
Anna Widnic Morderstwo Karola Widnica w relacji żony Mój chłop przyszeł z odpołedniajszej szychty w nocy i społ. Kole sztwortej rano, już się rozwidniało, hawiyrze szli na szychtę – przyszło trzech niemieckich szantarów i pytali się czy tu mieszko Wit. Mówiłach, że ni. Ale potym dalij spominali, i mówili: „Ja, ja, Widnic!”. Zabrali go i kludzili miedzą na Grobel. Przy dębie za Sroszką zastrzelili mi chłopa. Osierocili dwie małe siyroty, mie zniszczyli męża. Mój chłop się na szachcie urobił i nigdzi nie chodził, do polityki się nie mieszoł. Mioł narodowość polską. Kroczek [Emil Kroczek – hitlerowski naczelnik gminy Łąki] jaki trzy tydnie przed zastrzelenim zawezwoł go na gmine. Wtedy mioł ranną szychte, tak jo tam poszła. Namowioł nas, żebychmy wzieni volkslistę, inaczej, że cało rodzina bydzie zniszczona. Mówił mi, żebychmy nie robili głupstwa, bo jednego dnia może się stać nieszczęście. Türk też roz go (męża) zawezwoł do Volkssturmu, mąż mu tłumaczył, że nima Niemcym, tak tam nie należy (Za: Gehenna ludu w Łąkach nad Olzą, red. Józef Burek, Alojzy Walek, b.m. 1964). |
Również 8.9.1944 r. w lesie na granicy Wielopola i Kocobędza oskarżono o przynależność do ruchu oporu i zastrzelono kolejną czwórkę Polaków. Byli to:
1) Biedrawa Józef z Trzycieża (ur. 27.3.1916 r., udzielał schronienia partyzantom z grupy „Strzały”)
2) Boszczyk Adam z Mistrzowic (ur. 4.9.1902 r.)
3) Kubeczka Gustaw z Ropicy (ur. 2.7.1920 r., udzielał schronienia partyzantom z grupy „Strzały”)
4) Palach Alojzy z Grodziszcza (ur. 21.1.1918 r.)
10.9.1944 r. w Błędowicach Średnich zastrzelono kolejnych trzech miejscowych podejrzewanych o wspieranie ruchu oporu. Byli to:
1) Struhala Josef (Józef) z Błędowic Średnich (ur. 7.1.1905 r.)
2) Šebesta Miloslav z Błędowic Średnich
3) Zgubisz Emanuel z Karwiny
15.9.1944 r. w Suchej Górnej podczas poszukiwań partyzantów rozstrzelali Niemcy trzech miejscowych górników i spalili gospodarstwo ojca jednego z nich. Byli to:
1) Stoszek Albin ( ur. 25.2.1908 r.)
2) Stoszek Gabriel (ur. 3.3.1911 r.)
3) Zielonka Wilhelm (ur. 13.2.1918 r.)
Także 15.9.1944 r. miała miejsce obława na jedną z kryjówek partyzantów w Olbrachcicach. Aresztowano przy tym trzyosobową rodzinę Gałuszków, która udzielała im schronienia. W KL Auschwitz zginął Franciszek Gałuszka z Olbrachcic (ur. 14.9.1895 r., przed wojną kolejarz i członek Macierzy Szkolnej, w czasie wojny górnik w kopalni „Gabriela” w Karwinie).
W tym samym czasie aresztowano też inne osoby udzielające schronienia partyzantom, m.in. Janinę Franek z Ropicy (ur. 24.8.1923 r., zginęła w KL Ravensbrück), Józefa Małysza z Trzyńca (ur. 12.4.1924 r., zginął w KL Gross Rosen), Helenę Miarkową z Oldrzychowic (ur. 2.9.1915 r., zginęła w KL Oranienburg), małżeństwo Molinów z Żukowa Dolnego – Jana (ur. 6.10.1879 r., zginął w więzieniu w Zelle) oraz Ewę (ur. w 1875 r., przeżyła KL Ravensbrück), małżeństwo Śmiłowskich z Sibicy – Jerzego (ur. 14.3.1890 r., zginął w KL Gross Rosen)i Zuzannę (przeżyła obóz KL Ravensbrück), Pawła Walka z Sibicy (ur. 17.7.1908 r., zginął w KL Auschwitz), rodzinę Duławów z Trzycieża (Karol Duława, ur. 29.3.1886 r., zginął w KL Gross Rosen), rodzinę zastrzelonego Józefa Biedrawy z Trzycieża (Maria Biedrawa, ur. 3.9.1890 r., zginęła w KL Ravensbrück), wreszcie zwaną przez partyzantów „ciocią” Ludmiłę Bajerową z Cierlicka (ur. 16.7.1888 r., została rozstrzelana w KL Auschwitz razem z Julią Krótką) oraz 29.9.1944 r. jej niezaangażowaną w pomoc partyzantom rodzinę – brata Gabriela (ur. 22.4.1893 r., osadzony w KL Auschwitz, zginął podczas marszu śmierci w styczniu 1945 r.), jego żonę Małgorzatę (ur. 24.6.1905 r., zginęła w KL Ravensbrück) i 16-letniego syna Ferdynanda (spotkał go taki sam los, jak ojca). Niemcy pozostawili w zdemolowanym przez nich domu piątkę sióstr w wieku od 2 do 12 lat z 70-letnią babcią, którym nikt nie miał odwagi udzielić jakiejkolwiek pomocy. Po wojnie sieroty trafiły do rodzin zastępczych.
Do ofiar nazistów należy zaliczyć wreszcie samych partyzantów „Strzały” (w większości – przedstawicieli zaolziańskiej młodzieży – jakiego terminu używa w swoich raportach komendant), których oddział w kolejnych tygodniach systematycznie dziesiątkowano. Życiem za przynależność do ruchu oporu zapłaciła większość członków grupy, liczącej w szczytowym momencie ponad 30 osób. Niestety, istnieje wiele sprzecznych ze sobą informacji, uniemożliwiających identyfikację części partyzantów (np. w skrajnym przypadku cztery wersje śmierci jednej postaci). Pseudonimy (w przypadkach możliwych do stwierdzenia przynajmniej ze sporym prawdopodobieństwem także inne dane) członków oddziału „Strzały”, którzy stracili życie w różnych okolicznościach po 6.8.1944 r. to: „Czarny”,„Flegma”, „Hanysek” (Jan Gawlas, ur. 12.1.1918 r. w Turzy k. Rybnika, zastrzelony 19.8.1944 r. w Łąkach), „Karlik” (Kazimierz Tomasik z Żywca), „Kawa”, „Kos” (Alojzy Krótki, ur. 16.6.1920 r. w Karwinie, zginął 1.5.1945 r. w zajętej przez Rosjan już w styczniu tego roku Nowej Wsi), „Królik” (Karol Buława, ur. 29.1.1923 r. w Solcy, zastrzelony 15.9.1944 r. w Olbrachcicach), „Kruk”, „Lekki”, „Manek” (Emanuel Paszek, ur. 13.12.1922 r. w Suchej Górnej, zastrzelony 1.1.1945 r. na cmentarzu żydowskim w Cieszynie), „Mapa” (Jan Recman), „Pala”, „Rzeka”, „Student” (Marian Joachimek z Krakowa), „Węgorz” (Karol Tyrlik, ur. 11.4.1920 r. w Suchej Górnej), „Wierny”/”Witek” (Jan Kubala, ur. 17.11.1924 r. w Cieszynie), „Woda” (Erwin Tyrlik, ur. 30.4.1927 r. w Suchej Górnej), „Wysoki” (Eugeniusz Łaciok, ur. 22.10.1926 r. w Dziedzicach, zastrzelony 2.4.1945 r. na cmentarzu żydowskim w Cieszynie), „Zagłoba” (Erwin Szebesta z Karwiny).
Śmierć partyzanta „Hanyska” w relacji naocznego świadka Kole północy obudziła żech się, boch usłszała jakisi straszny wrzask i gónitwe przy moji chałupie. Przez uchylóną firange widziałach, jakisi chłop uciekoł ku fórtce, a za nim leciało dwóch szantarów. Chcioł isto uciekać na zagrody, ale fórtka była zaprzyto i on zusoł wisieć na płocie. Usłyszałach szus z flinty. Chłop zaczón uciekać ku ceście, szantarzy za nim. Jeszcze ze trzy szusy wystrzelili i ón przewrócił się na ceście. Zaczyna się szarpanina. Po głosie zdało mi się, że poznowóm szantarów. Nieszczęśliwiec jęczoł okropnie, jak go bili kolbami po głowie i kopali. Jak go dobili, smyczyli go jeden za ręce a drugi za nogi po ceście ku szkole. I fórt ryczeli: „Du szwajn! Du szwajn!”. Potym go wciepali do szopy przy czeski szkole (Za: Gehenna ludu w Łąkach nad Olzą, red. Józef Burek, Alojzy Walek, b.m. 1964). |
Maria Zaleska Dekonspiracja kryjówki partyzantów w kwaterze na ul. Śrutarskiej w Cieszynie 25.9.1944 r. Z początkiem września 1944 r. zjawiła się u mnie w mieszkaniu grupa ok. 10 partyzantów, którzy uciekli z lasów żywieckich. Przebywali oni u mnie przez okres ok. tygodnia. Ponieważ w mieszkaniu było ciasno, czterech z nich udało się do innego miejsca /nieznanego mi/. Natomiast pozostałych sześciu pozostało w dalszym ciągu. W dniu 25.9.1944 r. po południu dwóch partyzantów wyszło z mieszkania, natomiast pozostałych czterech miało go opuścić ok. godz. 23. Ok. godz. 17:30 zjawiło się w moim mieszkaniu gestapo. Zabrali do samochodu owych czterech partyzantów, oraz mnie z dwojgiem dzieci. Przewieziono nas wszystkich na przesłuchanie do Gestapo. Dalszy przebieg zajścia w moim mieszkaniu znam z relacji 15-letniej córki Walerii /która w chwili aresztowania przebywała na Zaolziu/ oraz sąsiadów. Ok. godz. 20 do mieszkania przyszła córka Waleria i została zatrzymana przez przebywające tam gestapo. Od córki wiem, że ok. godz. 23 przyszli partyzanci [...] i rozpoczęła się strzelanina, która trwała ok. 2 godzin. W czasie przesłuchania na Gestapo zorientowałam się, że po moim aresztowaniu w mieszkaniu urządzono tzw. kocioł i wtedy też podczas przesłuchania pokazywano mi zdjęcia partyzantów, którzy zginęli podczas strzelaniny w moim mieszkaniu i na ulicy. Zaznaczam, że moje mieszkanie znajdowało się w budynku jednorodzinnym w pobliżu kina „Apollo”. Na okazanych mi przez Gestapo zdjęciach mężczyzn rozpoznałam partyzantów, którzy kilka razy wcześniej byli u mnie i znałam ich, jako członków ruchu oporu pod pseudonimami „Student” i chyba „Brzoza” [błąd – Alojzy Foltyn, pseud. „Brzoza”, przeżył wojnę – przyp. MSC]. Nazwisk tych członków sama nie znałam, zaś nazwiska podane mi na Gestapo uleciały z mej pamięci (Za: materiały ze śledztwa IPN dot. egzekucji na cmentarzach żydowskich w Cieszynie). |
Łączna liczba ofiar tego ciągu tragicznych wydarzeń to nie mniej niż 113 osób polskiej lub czeskiej narodowości – 92 ofiary cywilne (choć w części przypadków współpracujące z ruchem oporu) oraz 21 partyzantów (Polaków, w większości młodych, z Zaolzia). Dokonanie ostatecznego bilansu ofiar serii aktów terroru zainaugurowanej w nocy z 4 na 5 sierpnia w Żywocicach jest jednak w praktyce niemożliwe. W związku z brakiem dokumentów, nie ma pewności, które z licznych represji niemieckich na terenie ówczesnego powiatu cieszyńskiego po tragedii żywocickiej miały charakter odwetowy. Dość powiedzieć, że 9.11.1944 r. w nieodległym Ustroniu w polskiej części Śląska Cieszyńskiego, również w związku działalnością ruchu oporu, Niemcy dokonali zbiorowej egzekucji na 35 mieszkańcach miasta. Masakra miała bardzo podobny przebieg, jak w Żywocicach. Jesienią 1944 r. grupa „Strzały” zakończyła swoją działalność, co jednak nie powstrzymało Niemców przed dalszym mordowaniem. Najwięcej krwi przelano na cmentarzach żydowskich w Cieszynie, gdzie w ostatnich tygodniach wojny zastrzelono ponad 80 osób. Nie sposób doszukać się racjonalnych podstaw takiej hekatomby, wiadomo jednak że wśród ofiar znaleźli się również ludzie związani z oddziałem „Strzały”, zarówno partyzanci (Eugeniusz Łaciok, pseud. „Wysoki”, Tadeusz Pękała, Emanuel Paszek pseud. „Manek”, być może również Marian i Paweł Joachimkowie), jak i osoby, które tylko wspierały grupę: Franciszek Łoboda (ur. 14.8.1924 r. w Strumieniu, zamordowany 30.4.1945 r.), Barbara Pękała (ur. 15.10.1895 r. w Stonawie, zamordowana 30.3.1945 r., ciotka Tadeusza Pękały) oraz Franciszek Siuda z Darkowa (zamordowany w kwietniu 1945 r.). Dokładna liczba osób zamordowanych na cmentarzach żydowskich w Cieszynie nie jest ustalona (podobnie jak w wielu przypadkach ich personalia), fakt pojawiania się między nimi postaci związanych z tragedią żywocicką świadczy, że okupant nie zaspokoił swojej żądzy odwetu za wydarzenia w gospodzie Isidora Mokrosza aż do ostatnich dni wojny.
Elżbiera Miksa Śmierć partyzantów na cmentarzu żydowskim w relacji świadka W poniedziałek wielkanocny [2.4.1945 r.] byłam ponownie na [starym] cmentarzu żydowskim i widziałam tam rozstrzelanych w tymże dniu Tadeusza Pękałę, Łacioka /imienia nie pamiętam/ oraz Kubalę, a nadto jednego nieznanego mi człowieka w skórzanym płaszczu… (Za: materiały ze śledztwa IPN dot. egzekucji na cmentarzach żydowskich w Cieszynie). |
Z 15-osobowej grupy partyzantów, którzy w nocy z 4 na 5 sierpnia 1944 r. przypuścili atak na gospodę Isidora Mokrosza w Żywocicach, wojnę przeżyła szóstka:
1) Foltyn Alojzy, pseud. „Brzoza” z Karwiny (ur. w 1922 r.)
2) Kamiński Józef, pseud. „Strzała” z Żywca (komendant oddziału, ur. 26.2.1911 r.)
3) Kamiński Narcyz, pseud. „Mirek” z Żywca
4) Krótki Augustyn, pseud. „Sztubak” z Karwiny (zastępca komendanta oddziału, ur. 24.8.1922 r.)
5) Szczotka Stanisław, pseud. „Gruby” z Łąk (ur. 27.3.1924 r.)
6) Siuda Jan, pseud. „Mały” z Łąk (ur. 17.6.1922 r.)
Zbiorowa lista ofiar strzelaniny w gospodzie Isidora Mokrosza (4/5.8.1944 r.), tragedii żywocickiej (6.8.1944 r.) oraz śledztwa gestapo w sprawie partyzantów „Strzały”: 1) Bajer Ferdynand z Cierlicka (* 14.1.1928 r.) 2) Bajer Gabriel z Cierlicka (* 22.4.1893 r.) 3) Bajer Ludmiła z Cierlicka (* 16.7.1888 r.) 4) Bajer Małgorzata z Cierlicka (* 24.6.1905 r.) 5) Baron Karol z Żywocic (* 12.8.1897 r.) 6) Baron Tadeusz z Żywocic (* 13.3.1927 r.) 7) Biedrawa Józef z Trzycieża (* 27.3.1916 r.) 8) Biedrawa Maria z Trzycieża (* 3.9.1890 r.) 9) Borski Robert z Żywocic (* 10.10.1909 r.) 10) Boszczyk Adam z Mistrzowic (* 4.9.1902 r.) 11) Bujok Henryk z Błędowic Dolnych (* 8.9.1906 r.) 12) Buława Karol, pseud. „Królik”, z Solcy (* 29.1.1923 r.) 13) Buryan Rudolf z Łąk (* 1.5.1917 r.) 14) Chodura Henryk z Żywocic (* 18.2.1905 r.) 15) Chodura Karol z Żywocic (* 23.10.1917 r.) 16) Chromik Vincencz Żywocic (* 3.9.1884 r.) 17) „Czarny” [pseud.] 18) Duda Františekz Żywocic (* 18.9.1921 r.) 19) Duda Josef z Żywocic (* 22.7.1902 r.) 20) Duda Józef z Suchej Średniej (* 19.4.1914 r.) 21) Duława Karol z Trzycieża (* 29.3.1886 r.) 22) „Flegma” [pseud.] 23) Franek Janina z Ropicy (* 24.8.1923 r.) 24) Gabzdyl Henryk z Żywocic (* 9.7.1924 r.) 25) Gabzdyl Jan z Żywocic (* 2.10.1897 r.) 26) Gabzdyl Marta z Żywocic (* 14.5.1926 r.) 27) Gajduszek Franciszek z Karwiny (* 11.10.1909 r.) 28) Gajduszek Maria z Karwiny (* 28.2.1912 r.) 29) Gałuszka Franciszek z Olbrachcic (* 14.9.1895 r.) 30) Gawlas Jan, pseud. „Hanysek”, z Turzy k. Rybnika (* 12.1.1918 r.) 31) Guziur Antonínz Suchej Górnej (* 4.11.1915 r.) 32) Guziur Emil z Suchej Górnej (* 15.4.1924 r.) 33) Hawlik Karol z Żywocic (* 31.12.1908 r.) 34) Hefner Maria z Karwiny (* 7.10.1904 r.) 35) Hefner Teofil z Karwiny (* 20.12.1907 r.) 36) Holesz Józef z Żywocic (* 21.3.1905 r.) 37) Joachimek Marian, pseud. „Student”, z Krakowa 38) Kadura Alojzy z Żywocic (* 2.5.1913 r.) 39) „Kawa” [pseud.] 40) Kiszka Franciszek z Żywocic (* 4.10.1909 r.) 41) Kiszka Franciszek z Żywocic (* 4.2.1920 r.) 42) Kiszka Ludwik z Żywocic (* 15.4.1921 r.) 43) Klimas Jan z Żywocic (* 16.5.1927 r.) 44) Klimoszek Helena z Żywocic (* 15.7.1891 r.) 45) Klimoszek Józef z Żywocic (* 28.6.1927 r.) 46) Klimoszek Karol z Żywocic (* 15.9.1922 r.) 47) Klimsza Jan z Domasłowic Dolnych (* 1905 r.) 48) Kożusznik Leopold z Suchej Górnej (* 6.10.1904 r.) 49) Kożusznik Ludwik z Domasłowic Dolnych (* w 1908 r.) 50) Kożusznik Zenon z Suchej Górnej (* 2.10.1927 r.) 51) Kraina Józef z Suchej Górnej (* 26.11.1911 r.) 52) Krótki Alojzy, pseud. „Kos”, z Karwiny (* 16.6.1920 r.) 53) Krótki Antoni, pseud. „Kowal” z Karwiny (* 16.6.1916 r.) 54) Krótki Julia z Karwiny(* 10.2.1886 r.) 55) „Kruk” [pseud.] 56) Krzystek Karol z Żywocic (* 7.3.1910 r.) 57) Kubala Jan, pseud. „Witek”/„Wierny”, z Cieszyna (* 17.11.1924 r.) 58) Kubeczka Gustaw z Ropicy (* 2.7.1920 r.) 59) Kubiena Josef z Błędowic Dolnych (* 21.7.1902 r.) 60) „Lekki” [pseud.] 61) Łaciok Eugeniusz, pseud. „Wysoki”, z Suchej Górnej (* 22.10.1926 r.) 62) Łoboda Franciszek ze Stonawy (* 14.8.1924 r.) 63) Małysz Józef z Trzyńca (* 12.4.1924 r.) 64) Miarka Helena z Oldrzychowic (* 2.9.1915 r.) 65) Mokrosz Isidor z Żywocic (* 25.1.1897 r.) 66) Molin Jan z Żukowa Dolnego(* 6.10.1879 r.) 67) Mrowiec Antoni z Żywocic (* 24.4.1897 r.) 68) Mrowiec Tadeusz z Żywocic (* 3.4.1926 r.) 69) Mrózek Albín z Żywocic (* 9.2.1921 r.) 70) Nowak Józef z Żywocic (* 13.2.1906 r.) 71) „Pala” [pseud.] 72) Palach Alojzy z Grodziszcza (* 21.1.1918 r.) 73) Palowski Alojzy z Suchej Górnej (* 12.3.1915 r.) 74) Pasz Leon z Błędowic Dolnych (* 6.8.1922 r.) 75) Paszek Antoni z Suchej Górnej (* 15.5.1888 r.) 76) Paszek Emanuel, pseud. „Manek”, z Suchej Górnej (* 13.12.1922) 77) Pawlas Bronisława z Żywocic (* 26.5.1924 r.) 78) Pawlas Franciszek z Żywocic (* 29.8.1929 r.) 79) Pawlas Franciszek z Żywocic (* 22.8.1892 r.) 80) Pawlas Karol z Cierlicka Dolnego (* 3.10.1921 r.) 81) Pękała Barbara ze Stonawy (* 15.10.1895 r.) 82) Pękała Kornelia ze Stonawy (* 13.3.1926 r.) 83) Pękała Tadeusz ze Stonawy (* 5.11.1924) 84) Piegrzymek Antonín z Suchej Górnej (* 6.6.1921 r.) 85) Polok Rafał z Żywocic (* 23.4.1923 r.) 86) Recman Jan, pseud. „Mapa” 87) Rozbrój Rudolf z Żywocic (* 12.4.1911 r.) 88)„Rzeka” [pseud.] 89) Siuda Franciszek z Olbrachcic 90) Smuż Franciszek z Łąk (* 18.11.1916 r.) 91) Stoszek Albin z Suchej Górnej ( * 25.2.1908 r.) 92) Stoszek Gabriel z Suchej Górnej (* 3.3.1911 r.) 93) Struhala Josef (Józef) z Błędowic Średnich (* 7.1.1905 r.) 94) Szebesta Ernest z Karwiny (* 17.10.1910 r.) 95) Szebesta Erwin, pseud. „Zagłoba”, z Karwiny 96) Szelong Erwin z Żywocic (* 19.2.1915 r.) 97) Śmiłowski Jerzy z Sibicy (* 14.3.1890 r.) 98) Šebesta Miloslav z Błędowic Średnich 99) Tomasik Kazimierz, pseud. „Karlik”, z Żywca 100) Tyrlik Erwin, pseud. „Woda”, z Suchej Górnej (* 30.4.1927 r.) 101) Tyrlik Karol z Suchej Górnej (* 1.5.1893 r.) 102) Tyrlik Karol, pseud. Węgorz, z Suchej Górnej (* 11.4.1920 r.) 103) Urban Wiktor z Suchej Górnej (* 11.9.1901 r.) 104) Wacławik Józef z Żywocic (* 18.3.1908 r.) 105) Wajner Adolf z Żywocic (* 23.5.1913 r.) 106) Walek Antoni z Łąk (* 17.1.1911 r.) 107) Walek Paweł z Sibicy (* 17.7.1908 r.) 108) Wałoszek Józef z Żywocic (* 14.1.1887 r.) 109) Warcop Teodor z Błędowic Dolnych (* 5.10.1910 r.) 110) Warzecha Józef z Błędowic Dolnych (* 20.2.1887 r.) 111) Widnic Karol z Łąk (* 29.9.1910 r.) 112) Zgubisz Emanuel z Karwiny 113) Zielonka Wilhelm z Suchej Górnej (* 13.2.1918 r.) |