Przygotowywanie biogramów bezpośrednich ofiar tragedii żywocickiej niesie za sobą dwa podstawowe problemy. Po pierwsze byli to w zdecydowanej większości „zwykli ludzie”, dodatkowo jeszcze stłamszeni przez hitlerowską machinę totalitarną. Sprowadzeni przez „rasę panów” do roli taniej siły roboczej, w perspektywie (w przypadku podpisania volkslisty) – mięsa armatniego. Jako Polacy bądź Czesi zostali niemalże pozbawieni możliwości prowadzenia jakiejkolwiek działalności społecznej uwzględnianej w opracowaniach takiego typu (wyjątki – Vincenc Chromik był organistą w kościele, Jan Gabzdyl był członkiem ochotniczej straży pożarnej, Józef Wałoszek był członkiem żandarmerii pomocniczej Landwache). To sprawia, że w biogramach trudno jest wyjść poza krąg absolutnie podstawowych faktów. W tej sytuacji doniosłego znaczenia nabiera każda, nawet drobna, wiarygodna informacja, która pozwala dowiedzieć się czegoś więcej na temat danego człowieka. Tak, by biogramy w jak najmniejszym stopniu były „suchym” zestawieniem, a w możliwie jak największym prezentowały życiorysy ludzi „z krwi i kości”, posiadających swoje motywacje i uczucia. Do tego też dążono przygotowując zaprezentowane poniżej krótkie notki. Druga kwestia, że w powstałych do tej pory opracowaniach nawet przy tych podstawowych faktach (daty i miejsca urodzenia, wykonywany zawód, okoliczności śmierci, czasem wykształcenie) pojawia się wiele rozbieżności. Dlatego oparto się głównie na zweryfikowanych źródłowo informacjach z prac prof. Mečislava Boráka.
Biogramy bezpośrednich ofiar tragedii żywocickiej:
1) Baron Tadeusz
Polak, kawaler, ur. 13.3.1927 r. w Suchej Dolnej, zamieszkały w Suchej Dolnej (nr 4). Przed wojną uczeń polskiego gimnazjum w Orłowej i członek polskiego harcerstwa. W czasie okupacji górnik w kopalni „Sucha” w Suchej Dolnej, w dużej mierze na jego barkach spoczywało utrzymanie rodziny. Był przypadkową ofiarą zbrodni – w niedzielne poranki jeździł z dziewczyną w góry zbierać jagody. Podczas przejazdu przez Żywocice zatrzymało ich Gestapo. Wobec braku volkslisty wyprowadzili chłopaka na pole i zastrzelili.
2) Borski Robert
Polak, żonaty, ojciec, ur. 10.10.1909 r. w Łazach (k. Orłowej), zamieszkały w Żywocicach (nr 84). Górnik w kopalni „Barbara” w Karwinie. Wyprowadzony z domu ok. godz. 9:30 przez czterech funkcjonariuszy przy protestach żony i teściów. Zamordowany strzałem w tył głowy za stodołą sąsiada.
3) Bujok Henryk
Polak, żonaty, ojciec, ur. 8.9.1906 r. w Karwinie, zamieszkały w Błędowicach Dolnych (nr 314). Górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Wyprowadzony z domu przez kilku funkcjonariuszy przed godz. 5 na pobliskie pole i zamordowany strzałem w tył głowy. Jego ostatnie słowa do żony brzmiały: „Z Bogiem!”.
4) Chodura Henryk
Polak (z III kategorią volkslisty), żonaty, ojciec, ur. 18.2.1905 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 49). Górnik na kopalni „Sucha” w Suchej Dolnej. Zamordowany ok. godz. 5 strzałem w głowę na oczach 14-letniego syna przez miejscowego żandarma Fritza Sattlera mimo okazania volkslisty, prawdopodobnie wskutek osobistego zatargu z katem. Oficjalnym powodem miało być ukrywanie partyzantów (co było nieprawdą).
5) Chromik Vincenc
Czech, mąż, ojciec trójki dzieci, ur. 3.9.1884 r. w Kończycach Małych k. Ostrawy, zamieszkały w Żywocicach (nr 69). W czasie I wojny światowej w armii austriackiej. Za I Republiki Czechosłowackiej członek zarządu kasy spółdzielczo-pożyczkowej i jeden z najbardziej zasłużonych działaczy na rzecz czeskiej szkoły we wsi. Podczas okupacji emerytowany górnik, organista kościelny w Błędowicach. Zaskoczony w czasie przygotowań do wyjścia do kościoła ok. godz. 7, zastrzelony zaraz za domem. Był najstarszą ofiarą zbrodni – miesiąc po śmierci obchodziłby 60. urodziny.
6) Duda František
Czech, kawaler, ur. 18.9.1921 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 8). Górnik w kopalni „Sucha” w Suchej Dolnej. Odmawiał wstąpienia do Wehrmachtu. Wylegitymowany przez czwórkę funkcjonariuszy zaraz po wyjściu z domu do kościoła z siostrą, ok. godz. 4:30. Wyprowadzony do lasu, ostatecznie zastrzelony wraz z czwórką Polaków za stodołą jednego z mieszkańców wsi.
7) Duda Josef
Czech, żonaty, ojciec pięciorga dzieci, ur. 22.7.1902 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 13). Rolnik. Wyprowadzony z domu wcześnie rano przez grupę funkcjonariuszy pod przewodnictwem miejscowego żandarma Fritza Sattlera i gestapowca Josefa Gradela. Zamordowany pod pobliskim lasem strzałem w tył głowy, zanim jeszcze grupa zeszła z oczu rodzinie, wobec czego świadkami egzekucji była żona i czteroletni syn Zdeněk.
8) Gabzdyl Henryk
Polak, kawaler, ur. 9.7.1924 r. w Suchej Górnej, zamieszkały w Żywocicach (nr 63). Górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Wyciągnięty przez funkcjonariuszy z łóżka ok. godz. 7 (odsypiał jeszcze popołudniową zmianę z poprzedniego dnia). Wyprowadzony do lasu, ostatecznie zastrzelony wraz z czwórką innych ofiar (m.in. swoim ojcem Janem) za stodołą jednego z mieszkańców wsi.
9) Gabzdyl Jan
Polak, żonaty, ojciec trójki dzieci (syn Henryk zginął razem z ojcem, córka Marta w KL Ravensbrück), ur. 2.10.1897 r. w Błędowicach Górnych, zamieszkały w Żywocicach (nr 63). Górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej, członek ochotniczej straży pożarnej. Zabrany ok. godz. 7 z przydomowego podwórka, gdzie przygotowywał się do koszenia żyta. Wyprowadzony do lasu, ostatecznie zastrzelony wraz z czwórką innych ofiar (m.in. swoim synem Henrykiem) za stodołą jednego z mieszkańców wsi.
10) Guziur Antonín
Czech, żonaty, ur. 4.11.1915 r. w Suchej Górnej i tam zamieszkały (nr 49). Malarz i lakiernik. Wyprowadzony z domu ok. godz. 8 wraz z innymi domownikami – bratem Emilem oraz kuzynem Antonim Piegrzymkiem – dołączył do zatrzymanego już wcześniej bez dokumentów szwagra Alojzego Palowskiego. Ok. godz. 10 wszyscy czterej zostali zabrani do pobliskiego lasu, gdzie zginęli od strzałów w głowę.
11) Guziur Emil
Czech, kawaler, ur. 15.4.1924 r. w Suchej Górnej i tam zamieszkały (nr 49). Górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Zastrzelony po godz. 10 w lesie usytuowanym nieopodal domu wraz z trójką krewnych – bratem Emilem, kuzynem Antonim Piegrzymkiem oraz szwagrem Alojzym Palowskim.
12) Hawlik Karol
Polak, żonaty, ojciec noworodka, ur. 31.12.1908 r. w Karwinie, zamieszkały w Żywocicach (nr 28). Górnik w kopalni „Barbara” w Karwinie. W Żywocicach mawiano, że gdzie pojawiał się Hawlik, tam było wesoło. 6.8.1944 r. obudzony strzałami z samego rana, za radą żony opuścił dom i się ukrył. Wrócił ok. godz. 8:30, jak wydawało się, że akcja już się zakończyła. Pół godziny później w domu stawiła się trójka funkcjonariuszy i wyprowadziła go za stodołę, gdzie zginął od kuli w głowie.
13) Kadura Alojzy
Polak, żonaty, ojciec dwójki dzieci, ur. 2.5.1913 r. w Pietwałdzie, zamieszkały w Żywocicach (nr 27). Górnik w kopalni „Hohenegger” w Karwinie. Feralnego poranka modlitwy żony i płacz dzieci nie pomogły – został zabrany z domu wraz ze szwagrem Adolfem Wajnerem. Hitlerowcy zażądali także kartek żywnościowych i pieniędzy. Wedle ich zapewnień miał wrócić za pięć minut, został zastrzelony w pobliskim lesie.
14) Kiszka Franciszek
Polak, żonaty, ojciec, ur. 4.10.1909 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 100). Górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej, jako dziecko brał udział w konkursach ogłaszanych na łamach polskiego „Naszego Pisemka”. Wyprowadzony z domu ok. godz. 4:30, ginąc chwilę później od strzału w głowę, nie miał świadomości że aresztowana została jego żona Anna, a dziewięcioletnia córka spędzi następne miesiące pod opieką sąsiadów.
15) Kiszka Franciszek
Polak, kawaler, ur. 4.2.1920 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 72). Przed wojną uczeń gimnazjum polskiego w Orłowej i harcerz. W czasie okupacji górnik w kopalni „Sucha” w Suchej Dolnej. Wyciągnięty z łóżka przez niemieckich funkcjonariuszy ok. godz. 5, został wprowadzony wraz z bratem Ludwikiem do pobliskiego lasu, po czym rozległy się dwa strzały. Konał przez kilka godzin wołając, że chce wody. Niemcy strzelali do przyjaciela, który chciał udzielić mu pomocy.
16) Kiszka Ludwik
Polak, kawaler, ur. 15.4.1921 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 72). Absolwent Polskiej Szkoły Wydziałowej w Błędowicach Dolnych. Przed wojną pracował w handlu i aktywnie działał w polskim harcerstwie. W czasie okupacji górnik w kopalni „Sucha” w Suchej Dolnej. Feralnego poranka odsypiał wraz z bratem Franciszkiem po ciężkiej pracy przy koszeniu pszenicy poprzedniego dnia, kiedy ok. godz. 5 brutalnie zbudzili ich gestapowcy. Odeskortowani do pobliskiego lasu na oczach posiadających III kategorię volkslisty rodziców, zostali tam zastrzeleni.
17) Klimas Jan
Polak, kawaler, ur. 16.5.1927 r. w Stróży (k. Krakowa), czasowo zamieszkały w Żywocicach (nr 12) i pracujący w charakterze robotnika rolnego oraz stajennego. Zbierał się do skupu mleka, kiedy w domu zaroiło się od niemieckich funkcjonariuszy. Gdy stwierdzono, że jest Polakiem bez volkslisty, został wyprowadzony na podwórze i natychmiast zastrzelony.
18) Kożusznik Leopold
Polak, żonaty, ojciec (syn Zenon także został zamordowany), ur. 6.10.1904 r. w Suchej Górnej i tam zamieszkały (nr 390). Górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Chwilę przed przybyciem Gestapo golił się po powrocie z nocnej szychty. Oprawcy nie pozwolili mu nawet otrzeć twarzy z mydła, ani pożegnać się z żoną. Został wyprowadzony z domu przez czterech funkcjonariuszy wraz z synem Zenonem i zastrzelony w niewielkiej odległości od domu.
19) Kożusznik Zenon
Polak, kawaler, ur. 2.10.1927 r. w Suchej Górnej i tam zamieszkały (nr 390). Przed wojną uczeń gimnazjum w Cieszynie. W czasie okupacji górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Został wyciągnięty na egzekucję prosto z łóżka. Był najmłodszą ofiarą zbrodni w Żywocicach – nie miał jeszcze skończonych 17 lat.
20) Kraina Józef
Polak, mąż, ojciec dwójki dzieci (w tym noworodka), ur. 26.11.1911 r. w Suchej Górnej, zamieszkały w Żywocicach (nr 38). Górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. W czasie pacyfikacji wsi wracał na rowerze z nocnej zmiany. Później rodzina znalazła ciało z dziurami po kulach w skroni i klatce piersiowej. Na nogach zamordowanego leżał rower ze śladami po kulach, a obok przestrzelony metalowy bidon, w którym zabierał kawę na szychtę.
21) Krzystek Karol
Polak, żonaty, ojciec dwójki dzieci, ur. 7.3.1910 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 21). Górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Wyrwany ze snu ok. 7:15 i wyprowadzony z domu na bosaka przez czterech funkcjonariuszy przy lamencie teściowej i służącej. Zastrzelony wraz ze szwagrem Rafałem Polokiem pod pobliskim lasem na oczach rodziny.
22) Kubiena Josef
Czech, żonaty, ojciec, ur. 21.7.1902 r. w Cierlicku Górnym, zamieszkały w Błędowicach Dolnych (nr 196). Górnik w kopalni „Sucha” w Suchej Dolnej. Wyrwany z twardego snu po popołudniowej szychcie ok. godz. 4:30, wyprowadzony z domu i zamordowany strzałem w tył głowy za pobliską stodołą.
23) Mrowiec Antoni
Polak, żonaty, ojciec (syn Tadeusz także został zamordowany), ur. 24.4.1897 r. w Karwinie, zamieszkały w Żywocicach (nr 103). Górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej, przed wojną członek Rodziny Opiekuńczej oraz zarządu kasy spółdzielczo-pożyczkowej we wsi. Wyprowadzony wraz z synem Tadeuszem na egzekucję do położonego nieopodal domu lasu, krzyczał: „Zmiłuj się, nie strzelaj!”. Przypuszczalnie na jego oczach Niemcy postrzelili wpierw syna. Próbował uciekać.
24) Mrowiec Tadeusz
Polak, kawaler, ur. 3.4.1926 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 103). Przed wojną uczeń polskiego gimnazjum w Orłowej i harcerz. W czasie okupacji pracownik kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Wyciągnięty na egzekucję bezpośrednio z łóżka ok. godz. 4:30 rozmawiał po niemiecku ze swoimi oprawcami, próbując dowiedzieć się, co się dzieje. Wyprowadzony do lasu wraz z ojcem Antonim. Prawdopodobnie żył jeszcze po pierwszym strzale. Po odebraniu życia jego ojcu, gestapowiec wrócił, żeby go dobić.
25) Mrózek Albín
Czech, kawaler, ur. 9.2.1921 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 83). Przed wojną fryzjer, w czasie okupacji górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Przez trzy miesiące służył w niemieckiej armii (został zwolniony, bo deklarował czeską narodowość). Wyciągnięty na egzekucję prosto z łóżka przy błaganiach matki, aby go zostawiono. Początkowo wyprowadzony do lasu, ostatecznie został zastrzelony wraz z czwórką innych ofiar za stodołą jednego z mieszkańców wsi.
26) Palowski Alojzy
Polak, kawaler, ur. 12.3.1915 r. w Suchej Górnej i tam zamieszkały (nr 314). Górnik w kopalni „Sucha” w Suchej Dolnej. Rano 6.8.1944 r. zaniepokojony wyszedł zobaczyć co się dzieje. Został zatrzymany przez niemieckich funkcjonariuszy. Początkowo wyprowadzony do lasu, ostatecznie został zastrzelony wraz z czwórką innych ofiar za stodołą jednego z mieszkańców wsi.
27) Pawlas Karol
Polak, kawaler, ur. 3.10.1921 r. w Suchej Średniej, zamieszkały w Cierlicku Dolnym (nr 78). Przed wojną uczeń gimnazjum w Cieszynie i członek polskiego harcerstwa. W czasie okupacji kowal górniczy w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Był przypadkową ofiarą zbrodni. Został wylegitymowany przez niemieckich funkcjonariuszy, gdy rowerem wracał do domu z nocnej zmiany. Stwierdzono, że nie posiada volkslisty. Został poinstruowany, że może wsiąść na rower i kontynuować podróż. Kiedy zaczął jechać, zastrzelili go.
28) Piegrzymek Antonín
Czech, kawaler, ur. 6.6.1921 r. w Suchej Górnej i tam zamieszkały (nr 49). Górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Osierocony przez rodziców, mieszkał u swojej rodziny. Wkrótce miał się żenić. Wrócił do domu o drugiej w nocy od swojej narzeczonej z Olbrachcic, żeby przed rozpoczęciem żniw naprawić zepsutą młockarnię. Wyprowadzony z domu ok. godz. 8 wraz z innymi domownikami – kuzynami Antonim i Emilem Guziurami – dołączył do zatrzymanego już wcześniej bez dokumentów Alojzego Palowskiego. Ok. godz. 10 wszyscy czterej zostali zabrani do pobliskiego lasu, gdzie zginęli od strzałów w głowę.
29) Polok Rafał
Polak, kawaler, ur. 23.4.1923 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 21). Przed wojną uczeń gimnazjum w Cieszynie oraz członek Polskiej Partii Socjalistycznej i Klubu Sportowego „Siła” Trzyniec. W czasie okupacji górnik. Wyrwany ze snu przez czwórkę funkcjonariuszy ok. godz. 7:15, został wyprowadzony przy lamencie matki i służącej wraz ze swoim szwagrem Karolem Krzystkiem i zastrzelony pod pobliskim lasem na oczach rodziny.
30) Rozbrój Rudolf
Polak, żonaty, ojciec, ur. 12.4.1911 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 73). Przed wojną urzędnik w polskim konsulacie w Morawskiej Ostrawie oraz czynny działacz społeczny i narodowy. W czasie okupacji górnik w kopalni „Sucha” w Suchej Dolnej. Wyciągnięty z łóżka wcześnie rano, początkowo wyprowadzony do lasu, ostatecznie został zastrzelony wraz z czwórką innych ofiar za stodołą jednego z mieszkańców wsi.
31) Szelong Erwin
Polak, kawaler, ur. 19.2.1915 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 36). Absolwent Polskiej Szkoły Wydziałowej w Błędowicach Dolnych. Przed wojną elektrotechnik. Miał opinię bardzo inteligentnej osoby. W czasie okupacji górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Gdy rozpoczęła się pacyfikacja wsi, za radą posiadającego III kategorię volkslisty ojca próbował się ukryć w lesie. Został jednak schwytany i zastrzelony na polu.
32) Wacławik Józef
Polak, kawaler, ur. 18.3.1908 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 46). Absolwent Polskiego Gimnazjum w Orłowej i wyższej szkoły handlowej. Przed wojną pracował w biurze konsulatu polskiego w Morawskiej Ostrawie i działał w polskim harcerstwie. W czasie okupacji pomocnik malarza Teodora Warcopa (również zamordowanego w Żywocicach). Brutalnie wyciągnięty z łóżka ok. godz. 5 przez grupę pięciu funkcjonariuszy na czele z żandarmem Fritzem Sattlerem oraz gestapowcem Josefem Gradelem. Został zamordowany strzałem w tył głowy przez Gradela od razu po wyjściu z domu na oczach całej rodziny.
33) Wajner Adolf
Polak, wdowiec, ojciec, ur. 23.5.1913 r. w Suchej Górnej, zamieszkały w Żywocicach (nr 101). Przed wojną czynny działacz społeczny i narodowy. W czasie okupacji górnik w kopalni „Franciszek” w Suchej Górnej. Wyprowadzony z domu przez kilku funkcjonariuszy po godz. 6 na wraz ze szwagrem Alojzym Kadurą i zastrzelony w pobliskim lesie. W ostatnich słowach poprosił matkę, by zaopiekowała się jego małą córeczką.
34) Wałoszek Józef
Polak, żonaty, ojciec piątki dzieci, ur. 14.1.1887 r. w Żywocicach i tam zamieszkały (nr 23). Stolarz, czynny działacz społeczny (m.in. członek zarządu kasy spółdzielczo-pożyczkowej we wsi). W czasie okupacji mimo braku volkslisty był członkiem lokalnej żandarmerii pomocniczej (Landwache). Nocą z 4 na 5 sierpnia, gdy doszło do akcji partyzantów, patrolował Żywocice wraz z Józefem Holeszem. Następnego dnia był przesłuchiwany przez Niemców, którzy zarzucali mu niedopełnienie obowiązków. 6 sierpnia wcześnie rano wyciągnięty z łóżka przez funkcjonariuszy. Zanim wyprowadzono go na śmierć, zdążył ucałować dwuletnią córkę i pożegnać się z rodziną słowami: „Bądźcie z Bogiem!”. Zginął od dwóch strzałów gestapowca Josefa Gradela. Był jedną z najstarszych ofiar tragedii żywocickiej (57 lat).
35) Warcop Teodor
Polak, żonaty, ojciec dwójki dzieci, ur. 5.10.1910 r. w Żywocicach, zamieszkały w Błędowicach Dolnych (nr 504). Malarz i lakiernik – Heinrichowi Mokroschowi namalował jelenia na gospodzie, Fritzowi Sattlerowi wymalował cały dom (choć pozostawał z tą dwójką w chłodnych relacjach). Zobowiązał się, że jeżeli przeżyje wojnę, to zakupi dzwon do kościoła w miejsce zrabowanego przez okupantów. 6 sierpnia od rana był w pracy, przez co funkcjonariusze nie zastali go w domu za pierwszym razem. Kiedy po jakimś czasie wrócili, bawił się ze swoimi małymi dziećmi (krążyła wersja, że zastali go klęczącego i modlącego się przed obrazem Matki Boskiej). Zdążył tylko pospiesznie pożegnać się z żoną, zanim wywieźli go do lasu. Początkowo aresztowano także jego ojca, Franciszka, który błagał, aby to jego zastrzelono. Życie negocjował także sam Teodor Warcop, który zadeklarował, że wstąpi do armii niemieckiej. Został brutalnie zastrzelony przez gestapowca Josefa Gradela na oczach ojca i ukrytej w lesie sąsiadki.
36) Warzecha Józef
Polak, żonaty, ur. 20.2.1887 r. w Chronowie (Małopolska), zamieszkały w Błędowicach Dolnych (nr 203). Górnik emeryt. Ok. godz. 5 został wyrwany ze snu. Ze względu na problemy ze słuchem, miał problem ze zrozumieniem, o co chodzi funkcjonariuszom. Został odprowadzony 150 metrów od domu i zamordowany strzałem w tył głowy.