Pamięć o tragedii żywocickiej

Już w pierwszych tygodniach po zakończeniu II wojny światowej tragiczne wydarzenia z 6.8.1944 r. zostały poddane praktykom upamiętniającym o charakterze publicznym. W dniu 24.6.1945 r. sprowadzono do Żywocic ciała ofiar, które wcześniej ekshumowano z cmentarza żydowskiego w Orłowej, a następnie złożono je naprzeciw żywocickiego cmentarza. W uroczystej ceremonii udział wzięły rodziny, miejscowa społeczność, przedstawiciele lokalnych…

W drugą rocznicę tragicznych wydarzeń został zawiązany 9-osobowy Komitet Budowy Pomnika w Żywocicach pod przewodnictwem Franciszka Prymusa (prócz niego w komitecie znalazło się m.in. pięć żon ofiar zbrodni). W maju 1948 r. w prasie opublikowano zdjęcie, ukazujące model pomnika upamiętniającego ofiary hitlerowskiej zbrodni, przedstawiający postać matki z dzieckiem na rękach, płaczącej nad ciałem zamordowanego męża…

W 15. rocznicę żywocickich wydarzeń (1959) w miejscowym budynku ówczesnej polskiej szkoły otwarto wystawę, na której zaprezentowano dokumenty związane z okresem okupacji i tragedią, która rozegrała się we wsi. Ekspozycja stała się podstawą do stworzenia w 1963 r. w żywocickim zamku Muzeum Walki z Faszyzmem, które podlegało Powiatowemu Muzeum z siedzibą w Czeskim Cieszynie. Zły…

Mogiła z ciałami ofiar oraz Pomnik Tragedii Żywocickiej tworzą miejsce pamięci, w którym od samego początku, w każdą rocznicę tragicznych wydarzeń z 6.8.1944 r., odbywają się największe na Zaolziu uroczystości poświęcone ofiarom II wojny światowej. Biorą w nich udział zarówno polskie jak i czeskie organizacje kombatanckie, społeczne, kulturalno-oświatowe, polityczne – w obchodach rocznicowych uczestniczą przedstawiciele…

Temat tragedii żywocickiej był wielokrotnie podejmowany przez regionalnych literatów (zarówno poetów, jak i prozaików), zwłaszcza polskiej narodowości. Jeszcze w czasie II wojny światowej w podziemnym komunistycznym piśmie „Naprzód” znalazł się datowany na wrzesień 1944 r. wiersz „Mocniejsi duchem” autorstwa Henryka Jasiczka, wówczas ogrodnika trzynieckiej huty, w przyszłości najwybitniejszego powojennego polskiego poety na Zaolziu. Po zakończeniu…

Jesteśmy karłami na ramionach olbrzymów. W ten sposób widzimy więcej i dalej niż oni, ale nie dlatego, ażeby wzrok nasz był bystrzejszy lub wzrost słuszniejszy, ale dlatego, iż to oni dźwigają nas w górę i podnoszą o całą gigantyczną wysokość. Bernard z Chartres Temat tragedii żywocickiej w najszerszym zakresie przepracował prof. Mečislav Borák. Ukoronowaniem jego…